Higiena w odlewaniu metodą wosku traconego: zarazki atakują: Część 2:

Bob Brown – Dyrektor ds. Sprzedaży i Marketingu

Początek końca

Ten wpis stanowi kontynuację poprzedniego, w którym omawiałem kwestię bakterii i drożdży w alkalicznych krzemionkach koloidalnych.

REMET wytwarza spoiwa na bazie krzemionki koloidalnej pod markami REMASOL i ADBOND. Choć produkty te opracowano tak, aby w momencie produkcji nie zawierały bakterii, różne warunki przechowywania, przeładunku i stosowania przyczyniają się do rozwoju bakterii. Wszystkie produkty zawierają uniwersalny biocyd oraz środki konserwujące dobrane pod kątem skuteczności i kompatybilności.

W pewnych warunkach środek konserwujący może być nieskuteczny. Otwarcie pojemnika może spowodować trafienie do środka dużych ilości bakterii lub szczepów odpornych na daną substancję. Skuteczność biocydów ogranicza także wysoka temperatura przechowywania.

Ten wpis zawiera zbiór informacji na temat zwalczania bakterii.

Omawiane tematy

• Odkażanie i sterylność
• Zapobieganie
• Środki konserwujące
• Szybko działające biocydy
• Testowanie pod kątem bakterii i substancji chemicznych
• Konserwacja urządzeń i maszyn

Higiena i sterylność

Środki chemiczne, urządzenia i procesy odkażające mają za zadanie ograniczać lub całkowicie wyeliminować występowanie bakterii i innych drobnoustrojów. Uzyskanie pełnej sterylności wymaga jednak zastosowania kosztownych środków chemicznych i technicznych, niedostępnych w przypadku większości procesów przemysłowych. Nawet jeśli produkt i sprzęt są wstępnie sterylne, w warunkach przemysłowych szybko zostaną one zainfekowane drobnoustrojami. Użytkownicy muszą określić dopuszczalny poziom obecności bakterii i opracować środki lub metody pozwalające uzyskać stabilne środowisko.

Zapobieganie:

• O ile to możliwe, najlepszym podejściem do infekcji jest zapobieganie:
• Pojemniki powinny być cały czas szczelnie zamknięte z wyjątkiem momentu użycia lub dozowania.
• Menzurki, próbówki, sprawdziany, rurociągi i przewody giętkie należy regularnie czyścić. Na ile to możliwe, warto je odkażać.
• Zbiorniki wykorzystywane do produkcji powinny być wyposażone w pokrywy, które są zamknięte, gdy zbiornik nie jest w użyciu.
• Otwory wentylacyjne powinny być skierowane z dala od otwartych pojemników, a kratki ściekowe w pobliżu otwartych pojemników powinny być zakryte lub przeprowadzone inaczej, jeśli jest to zgodne z zasadami bezpieczeństwa.
• Zbiorniki zasobnikowe i rurociągi należy regularnie odkażać i przepłukiwać czystą wodą. Należy to robić co najmniej raz do roku, ale w razie potrzeby – także częściej.

Odkażanie: Uwaga!

Jeśli omówione środki zapobiegawcze okażą się nieskuteczne i krzemionka koloidalna zostanie zanieczyszczona, można ją odkazić różnymi biocydami. Sugerowane rozwiązania należy jednak stosować ostrożnie. Zawsze lepiej jest w miarę możliwości usuwać źródło problemu. Zbyt duża ilość dodatków może negatywnie wpłynąć na stabilność krzemionki koloidalnej i spowodować jej żelowanie lub zmianę właściwości. Dlatego też należy zawsze używać minimalnej skutecznej ilości. Nowe biocydy należy na wszelki wypadek testować poza środowiskiem produkcyjnym.

Środki konserwujące

Wiele biocydów organicznych jest znacznie trwalszych niż materiały nieorganiczne, np. podchloryn sodowy. Dobór właściwego biocydu jest ważny, ponieważ pH i inne cechy danej substancji mogą sprawiać, że wybrany środek będzie niestabilny lub nieaktywny. Należy też zwrócić uwagę na toksyczność biocydu. W związku z tym należy zapoznać się z kompletną dokumentacją producenta oraz ją zrozumieć, aby upewnić się co do właściwego doboru i bezpieczeństwa.

Remet zaleca: Dowicil 200 lub REMET BF3000

Jak pisaliśmy powyżej, nowy biocyd powinien być stosowany w jak najniższym skutecznym stężeniu. O niekompatybilności mogą wskazywać wzrost lepkości, strącanie się lub żelowanie. Jeśli któreś z tych zjawisk wystąpi, należy zmienić sposób dodawania, stężenie lub sam biocyd.

Niektóre biocydy zawierają nieorganiczne sole lub inne stabilizatory, które mogą być przyczyną niekompatybilności. W takim przypadku należy je rozcieńczyć, aby nie wpływały na właściwości produktu, do <1% masy spoiwa.

Jeśli roztwór testowy będzie niestabilny, należy przed dodaniem wypróbować rozwór 10%. Aby zadbać o równomierne rozproszenie biocydu i zapobiec lokalnemu żelowaniu się, gęstwę należy mocno wymieszać.

Biocydy te mogą delikatnie odbarwiać krzemionkę koloidalną. Zwykle nie oznacza to niestabilności i nie stanowi problemu.

Większość biocydów organicznych działa powoli. Zwykle test na obecność bakterii należy przeprowadzać po 24–72 h od dodania.

Biocydy szybko działające

Można również zastosować biocydy nieorganiczne, np. nadtlenek wodoru i podchloryn sodowy, które zapewniają szybkie działanie. Często stosuje się je w celu obniżenia poziomu infekcji na tyle, aby środki konserwujące zaczęły działać.

Biocydy te bardzo szybko się rozkładają, a ich poziom zwykle spada poniżej granicy skuteczności w ciągu 1–2 tygodni.

Środki te są silnymi utleniaczami, dlatego też użytkownicy powinni podjąć stosowne środki ostrożności.

Uwaga!  Podchlorynu sodowego nie można dodawać do preparatów zawierających amoniak lub zole stabilizowane amoniakiem. W przeciwnym wypadku może powstawać trujący gaz.Jeśli masz jakiekolwiek wątpliwości, jak niebezpieczne może to być, przeczytaj ten akapit jeszcze raz.

Nadtlenek wodoru może być w niektórych sytuacjach lepszym rozwiązaniem niż podchloryn sodowy, ponieważ nie zawiera jonów metali oraz rozkłada się na tlen i wodę, co oznacza brak problemów ze stabilnością.

Jest on szczególnie dobrym wyborem w przypadku produktów wrażliwych na niski poziom sodu, chloru lub wody. Nadtlenek wodoru (2–3%) można generalnie dodawać bez rozcieńczania. Dawka zapewniająca stężenie 100 ppm wagowo w spoiwie jest wystarczająca. Po dodaniu mieszaninę należy dobrze wymieszać, a w razie potrzeby stężenie można zwiększyć.

Należy zachować ostrożność w przypadku zastosowań wymagających zamkniętych pojemników. Powstawanie tlenu może zwiększać ciśnienie wewnątrz pojemnika, który w efekcie może wybrzuszać się lub pęknąć. Poziom nadtlenku można monitorować paskami testowymi dostępnymi w większości sklepów chemicznych.

Do większości produktów, z wyjątkiem zawierających amoniak, można dodawać wybielacz domowy (zwykle roztwór podchlorynu sodowego o stężeniu 5,25%). Należy podjąć następujące środki ostrożności:

Należy jedną część wybielacza rozcieńczać w 3 częściach wody przed dodaniem do spoiwa. Wysokie stężenie jonów sodu może powodować żelowanie się krzemionki koloidalnej.

Podczas dodawania wybielacza należy spoiwo mocno mieszać. W przeciwnym wypadku roztwór wybielacza może gromadzić się na powierzchni i powodować żelowanie się spoiwa.

Choć do spoiwa można dodać szereg dawek, nagromadzenie się jonów sodu może destabilizować produkt. Maksymalna łączna dawka powinna zwykle wynosić <300 ppm.

Testowanie pod kątem bakterii i substancji chemicznych:

Testy do oznaczania ogólnej liczby drobnoustrojów stanowią praktyczne i dokładne narzędzie do monitorowania poziomu bakterii. Należy stosować odpowiednie dobre praktyki, aby uniknąć zakażenia.

Remet zaleca:

• Easicult TTC lub Combi, Orion Diagnostica
• Difco Hycheck, Becton Dickinson Total Count
• Total Count Dipslides, BDH / Fischer

Stężenie wybielacza można określić paskiem testowym na obecność chloru podobnym do papierka lakmusowego:

Remet zaleca:

• Micro Chlorine Tester CM-240, MicroEssential laboratory inc.
• Aquachek Yellow lub Select, Environmental Test Systems inc.

Poziom nadtlenku wodoru też można monitorować papierowymi testami paskowymi.

Remet zaleca:

• EM Quant Peroxide Test Strips, EM Science.

Większość biocydów organicznych wymaga zastosowania zaawansowanych analiz laboratoryjnych. Dane dotyczące analiz można uzyskać od poszczególnych producentów.

Konserwacja urządzeń i maszyn

Wszystkie urządzenia i maszyny wchodzące w styczność ze spoiwem należy traktować jako potencjalne źródło skażenia bakteriami. To obejmuje między innymi zbiorniki procesowe i do przechowywania, rurociągi, pompy, filtry, urządzenia pomiarowe, np. sprawdziany, próbniki, mieszadła, sondy. Wszystkie te przedmioty i urządzenia należy regularnie czyścić.

Konserwacja urządzeń i maszyn powinna obejmować regularnie czyszczenie i odkażanie.

W razie potrzeby można zastosować ogólną procedurę czyszczenia opracowaną przez Remet.

Tak w skrócie wyglądają procedury higieny, konserwacji i odkażania. Mam nadzieję, że informacje te okażą się praktyczne.

Typowe zastrzeżenia:

ŚRODKI OSTROŻNOŚCI: Przed użyciem produktu należy zapoznać się z kartą charakterystyki bezpieczeństwa materiału

UWAGA: Podane powyżej wartości chemiczne, fizyczne i dotyczące składu granulometrycznego to parametry typowe, chyba że wyraźnie określono je jako parametry specyfikacyjne. Nie są one parametrami specyfikacyjnymi.

W kwestii parametrów technicznych należy kontaktować się z najbliższym biurem sprzedaży REMET.

Jeśli masz pytania lub potrzebujesz dodatkowych informacji, skontaktuj się z lokalnym przedstawicielem handlowym REMET lub wejdź na stronę www.remet.com.

Podane informacje i zalecenia oparto na badaniach naukowych i danych technicznych uznawanych za wiarygodne. Dokument ten jest oferowany bezpłatnie osobom o odpowiednich umiejętnościach technicznych bez gwarancji dokładności, a zawarte w nim porady należy stosować na własne ryzyko. REMET nie udziela gwarancji, wyraźnych ani dorozumianych, ani nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie swoich produktów ani jakichkolwiek informacji z nimi powiązanych. Żadna część niniejszego dokumentu nie stanowi zalecenia naruszenia jakiegokolwiek patentu.